Ο γέρος και η θάλασσα μέσα μου

Πονάει το κεφάλι μου… Κατουριέμαι… Διψάω… Τι ώρα είναι;... Νωρίς …Δεν θα ξαναπιώ…Μήπως έχασα τίποτα μέσα στη σούρα μου χθες;...Ελπίζω να μη την έπεσα στη γκόμενα που γουστάρω…Ελπίζω να μην είπα πολλές μαλακίες χθες…Ελπίζω να μη θυμούνται τις μαλακίες που είπα χθες…Πόσα χάλασα;…Τι τα ήθελα τα κεράσματα…Οι άλλοι που τη βγάζουν με ένα γλυκάκι χαζοί είναι;...Διψάω…Λες και έδιναν δεκάρα που έκλεινα τα 30…Λες και έδινα εγώ δεκάρα που έκλεινα τα 30…Τι έκανα 30 χρόνια;...Τί θα μπορούσα να κάνω αυτά τα 30 χρόνια…Αν μπορούσα να κάνω κάτι και δεν το έκανα είμαι αποτυχημένος..Αν δε μπορούσα να κάνω κάτι παραπάνω εκ των πραγμάτων, είμαι απελπισμένος…Τι πονοκέφαλος είναι αυτός…Μπόμπες μας ποτίσανε οι κολλητοί στο μπαρ…Καλά παιδιά….Τις μπόμπες τις κερνάνε….Αλλά αυτό μάλλον είναι νόμος στη ζωή…Μήπως να παντρευτώ;...Τα χρόνια περνάνε…Γιατί,αν παντρευτώ, δεν θα περνάνε;...Το στομάχι μου είναι χάλια…Άκου 30….Τι σημασία έχουν οι ηλικίες άλλωστε;...Εδώ ο Ριβάλντο παίζει μπάλα στα 35…Ναι αλλά τον φωνάζουν γέρο…Η σοφία όμως έρχεται με τα χρόνια…Καλά τώρα το ξεφτίλισα…. Δεν αντέχω άλλο, θα σηκωθώ να κατουρήσω...